laugardagur, júlí 03, 2004

Dagur 122:

Hver er ógnin? Það stafar mikilli ógn af útlendum skemmtiferðaskipum, skilst mér. Það er extra löggæzla umhverfis þau víst. Þessir túristar, þeir eru svo hættulegir. Auðvitað ætti að flytja þá um landið í búrum, svo þeir vinni ekki tjón.

Svo hugsa ég: hey! Ef ég væri terroristi, myndi ég sprengja eh á íslandi? Hvað er hér til að sprengja? Hvað væri ofsalega flott að sjá springa í tætlur?

Hallgrímskirkju? Ekki nógu hátt bodycount. Þar að auki mætir aldrei neinn í kirkju sem má ekki missa sín, mér vitanlega.

Hús verzlunarinnar? Já, hvernig væri að stela flugvél og fljúga á það? En hverju? Boeing 707 er overkill, og nær aldrei að toppa World Trade center, þó vissulega yrði þetta ofsalega cool sprenging og allt það... það eru bara of fáir þarna. Að auki myndi heimurinn glotta, og aðeins við myndum kenna á því.

Stjórnarráðið? Nei. Jafvel ef ríkisstjórnin væri þar öll á fundi... ne annars, ef ríkisstjórnin væri þar öll á fundi, þá væru þeir að gera okkur greiða. Enn meiri greiða ef þar væri að auki saman komin stjórnarandstaðan, forsetinn og allar helstu nefndir.

Ísland er lame target.

Ef ég væri terroristi, þá færi ég til útlanda, og ég myndi detoneita eitthvað stórt á Hróarskeduhátíðinni! Je! Naglasprengju! Hundruð myndi farast, hundruð myndu meiðast, þúsundir myndu fá áfall, milljónir myndi verða fyrir auknum öryggisráðstöfunum! Það er svo þétt setið. Algjört success.

Svo er spurning að sprengja eitthvað á Glastonbury? Einhvern frægan kannski...

Engin ummæli:

Skrifa ummæli