fimmtudagur, febrúar 24, 2005

Dagur 357:



357. Auðvitað. Það sér hver maður.

Annars nenni ég voða lítið að tjá mig í dag. Það er búið að vera að reyna að segja mér að slím sé eitthvað fallegt, eitthvað eftirsóknarvert. Oj, segi ég. Slím! Jukk.

Nei. Ég er ekkert hrifinn af slími. Allir sem eru hrifnir af slími geta bara farið og velt sér uppúr sniglum og nuddað andlitinu á sér uppvið ungabörn með hor. Ég er ekki hrifinn. Stopp segi ég.

Ekkert slímugt fólk! Það þýðir þið, krakkar sem nennið ekki að strjúka horið af smettinu!
Engan slímugan mat! Það þýðir engar ostrur, engar hráar eggjahvítur, ekkert... hvað meira sem er slímugt.
Ekki borða slímugt fólk! Sem þýðir, ekki velta kjötinu af því uppúr ostrum eða öðru slíku. Bjakk!

Höldum slímlausan dag! Hvern dag, alla daga, helst.

Engin ummæli:

Skrifa ummæli