Dagur 245:

Í dag er allt á seyði, en samt ekkert. Fossetakosningar í USA, koma okkur hér lítið við, þar sem báðir gaurarnir eru með cirka sömu skoðun á utanríkismálum.

Stríð í Írak, kemur okkur ekkert við, því við eigum engin viðskifti við það land. Olía, gæti einhver sagt, ég segi á móti: okkar olía kemur úr Norðursjó, frá Noregi, og hugsanlega Rússlandi. Fú!

Samráð á olíumarkaði innanlands... við vissum það. Þessvegan komust Irwing gæjarnir ekki að. Ríkið hjálpaði olíufélögunum að svindla á okkur. Afhverju er ekki ríkið kært fyrir að hjálpa glæponum?

Svo er þetta eldgos. Það sést ekki frá borg óttans, og áhrifa þess verður hér lítt vart, nema ef vera skildi að Egilstaðabúar hanga hér deginum lengur sökum þess, sem er ekki nema gott fyrir efnahag borgarinnar.

Allt þetta dregur athyglina frá gömlu þvældu dægurmálunum: brottflutningur bænda, (blah blah blah bleh), óánægja stéttar X með kaup og kjör, verðbólga (eigum við að hafa áhyggjur af henni? Afhverju?) Stríð í Ísrael (! hvernig í helvíti kemur það okkur við? OKKUR!?! Það er ekki eins og þetta fari fram í breiðholtinu!) og að sjálfsögðu: hækka verður skattana til þess að standa í einhverju verkefni sem lítil prósenta fólks sem enginn sem ég þekki þekkir geti staðið í einhverju sem ég hef engan áhuga á.

Fjör.